تعیین فنوتیپی و ژنوتیپی مقاومت به مواد ‌ضد‌عفونی کننده رایج در بین سویه‌های MDR، XDRوPDR سودوموناس آئروژینوزاهای تولید کننده و غیر تولید کننده بیوفیلم جداشده از بیمارستانهای آموزشی شهر قزوین

Nikkhahi, Farhad and Javadi, Amir and Alizadeh, Safar Ali (2021) تعیین فنوتیپی و ژنوتیپی مقاومت به مواد ‌ضد‌عفونی کننده رایج در بین سویه‌های MDR، XDRوPDR سودوموناس آئروژینوزاهای تولید کننده و غیر تولید کننده بیوفیلم جداشده از بیمارستانهای آموزشی شهر قزوین. Masters thesis, qazvin university of medical sciences , qazvin,iran.

HTML Download (15kB)

Abstract

چکیده: مقدمه: امروزه مقاومت به آنتی بیوتیکها و مواد ‌ضد‌عفونی کننده در سویه‌های مختلف باکتریایی یک مشکل اساسی سلامت عمومی در جهان محسوب می‌شود، که افزایش روز افزون آن در سطح جهان مطرح است. سودوموناس آئروژینوزا به عنوان یک باکتری گرم منفی فرصت طلب در سراسر جهان شناخته شده است. ظهور سویه‌های مقاوم به چند دارو و مواد ‌ضد‌عفونی کننده از‌‌ این باکتری به عنوان تهدیدی جدی برای سلامت انسان مطرح است. سودوموناس آئروژینوزا یکی از مهمترین پاتوژنها به ویژه در میزبانهای با ‌‌ایمنی تضعیف شده می‌‌‌باشد، که سبب عفونتهای بیمارستانی می‌شود. مطالعه حاضر به تعیین فنوتیپی و ژنوتیپی مقاومت به مواد ‌ضد‌عفونی کننده رایج مانند هیپوکلریت سدیم5%، الکل اتانول 70%، سایاسپت2%، ‌کلرهگزیدین2%، دتول8/4%و اتیلن دی آمین تترا استیک اسید17% در بین سویه‌های سودوموناس آئروژینوزاهای تولید کننده و غیر تولید کننده بیوفیلم جداشده از بیمارستانهای آموزشی شهر قزوین می‌‌‌باشد. روش بررسی: در‌‌ این مطالعه توصیفی مقطعی، تعداد 120 ‌‌ایزوله سودوموناس آئروژینوزا از نمونه‌های بالینی از بیمارستانهای شهر قزوین در سال‌های 1398-1399 جمع آوری گردید. پس از تشخیص ‌‌ایزوله‌ها با تستهای بیوشیمیایی روتین آزمایشگاهی، و تایید به روش PCR ،حساسیت آنتی بیوتیکی آنها با روش دیسک دیفیوژن طبق توصیه 2020CLSI قبل و بعد از مواجهه با ‌هایپوکلریت سدیم جهت بررسی اثر Sub-inhibitory‌‌ این ماده ‌ضد‌عفونی کننده در مقاومت به کلاسهای مختلف آنتی بیوتیکی تعیین گردید. همچنین MIC و MBC تمامی سویه‌ها نسبت به هیپوکلریت سدیم 5%، اتانول 70%، دتول 8/4%، سایاسپت 2%، و کلرهگزیدین 2% به تنهایی و همچنین مخلوط با ماده اتیلن دی آمین تترا استیک اسید (EDTA 17%)، و تعیین اثر هم افزایی ‌‌ این ماده به روش میکروپلیت تعیین گردید. همچنین شیوع ژنهای مقاومت به مواد ‌ضد‌عفونی کنندهqacE ,qacEΔ1 و sug-E1 که مربوط به پمپ‌های افلاکس می‌باشند به روش PCR مشخص شد، و تعیین قدرت تشکیل بیوفیلم سویه‌ها به روش میکروپلیت انجام شد. برای تعیین کارایی مواد ‌ضد‌عفونی کننده استفاده شده در‌‌ این تحقیق از آزمون ضریب فنلی Rideal-Walker استفاده شد. نتایج: در‌‌ این مطالعه بیشترین درصد مقاومت مربوط به آنتی بیوتیکهای سفوکسیتین و آمپیسیلین/سولباکتام (100%) بود. موثرترین ماده آنتی بیوتیکی، کلیستین با (96.7%)، پیپراسیلین/تازوباکتام با (78.3%) بودند. همچنین (38.3%)46 از جدایه ها دارای مقاومت چند دارویی(MDR) و (15.8%)19 جدایه دارای مقاومت گسترده(XDR) بودند. در‌‌ این مطالعه اختلاف معنی داری بین نتایج آنتی بیوگرام قبل و بعد از قرار گرفتن در معرض‌ هایپوکلریت سدیم در اکثر آنتی بیوتیکها به وجود آمد، که از کل جدایه‌ها 16 جدایه از حالت جدایه حساس به آنتی بیوتیکی خارج شده، که 12 جدایه MDR و 4 جدایه در گروه بندی XDR اضافه شدند. از تعداد 120 جدایه سودوموناس آئروژینوزا، (92.5%)111 حامل ژن qacE، میزان فراوانی ژن qacEΔ1(17.5%)21، و(95%)114 جدایه حامل ژن sug-E1 بودند. از لحاظ تشکیل بیوفیلم تعداد(37.5%)45 جدایه‌ها تولید بیوفیلم قوی، (42.5%)51 ایزوله تولید بیوفیلم متوسط، (17.5%)21 ضعیف و (2.5%) 3 جدایه بدون تولید بیوفیلم بودند. در‌‌ این مطالعه به ترتیب بهترین تاثیر مواد ‌ضد‌عفونی کننده برای هیپوکلریت سدیم 5%، دتول 8/4%، سایاسپت اچ پی 2%، کلر هگزدین 2% و الکل 70% گزارش شد. اضافه کردن ماده17% EDTA به مواد ضدعفونی کننده در مطالعه حاضر دارای اثر کشندگی و مهار کنندگی بیشتر در مقایسه با مواد ‌ضد‌عفونی کننده‌‌ این مطالعه به تنهایی داشت. استفاده از مخلوط 17% EDTA با الکل 70%، هیپوکلریت سدیم 5%، و سایاسپت 2% به ترتیب بهترین اثر هم افزایی را داشتند. در حالیکه ماده 17% EDTA کمترین اثر هم افزایی را بر روی دتول و کلرهگزیدین داشت. در بررسی ضریب فنلی در‌‌ این مطالعه به ترتیب ‌هایپوکلریت سدیم با ضریب فنلی 4.87، بیشتر از فنل قدرت کشندگی در برابر سویه سالمونلا تیفی موریوم ، و دتول و ‌کلرهگزیدین با ضریب فنلی 0.6، سایاسپت 0.15، و الکل اتانول 0.036 به ترتیب کمترین ضریب فنلی را در برابر سویه سالمونلا تیفی موریوم داشتند. در تمامی ارزیابی‌ها از لحاظ آنالیز آماری (P<0.05)و یا روش فیشر معنی دار تلقی شد. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که قرار گرفتن در معرض رقت‌های Sub-inhibitory مواد ‌ضد‌عفونی کننده باعث افزایش مقاومت به مواد آنتی بیوتیکی می‌شود. بیشتر جدایه‌های‌‌ این مطالعه تولید بیوفیلم قوی و متوسط داشتند. همچنین ماده EDTA 17% در افزایش قدرت کشندگی و مهار کنندگی مواد ‌ضد‌عفونی کننده اثر افزایشی قابل توجهی داشت. همچنین‌‌ این مطالعه نشان داد که ‌هایپوکلریت سدیم دارای قدرت کشندگی و مهار کنندگی بالا و الکل اتانول دارای قدرت کشندگی پایینی در برابر جدایه‌های ‌‌ این مطالعه دارد. واژگان کلیدی: سودوموناس آئروژینوزا، Sub-inhibitory، بیوفیلم، اتیلن دی آمین تترا استیک اسید،MDR ، XDR، مقاومت آنتی بیوتیکی، افلاکس پمپ.

Item Type:	Thesis (Masters)
Subjects:	R Medicine > RH Basic Medical Sciences
Divisions:	University Thesis > Faculty of Medicine
Depositing User:	Medicine School Students
Date Deposited:	07 Nov 2022 09:59
Last Modified:	07 Nov 2022 09:59
URI:	http://eprints.qums.ac.ir/id/eprint/11911

Actions (login required)

View Item