rajaei, farzad and Darabi, Shahram (2021) بررسی اثر کورکومین بر سمینال وزیکول موش نرسوري. Masters thesis, qazvin university of medical sciences , qazvin,iran.
![[img]](http://eprints.qums.ac.ir/style/images/fileicons/text_html.png) |
HTML
Download (14kB) |
Abstract
چکیده زمینه و هدف: کورکومین ماده موثر در زرد چوبه می باشد که با توجه به دارا بودن خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی، اثرات محافظتی بر سیستم تناسلی مذکر و غدد ضمیمه جنسی دارد. در اغلب مطالعات اثر محافظتی آن ثابت شده است اما در مورد غلظت موثر آن و اثرات آپوپتوزی آن بررسی کافی صورت نگرفته است. هدف اصلی این تحقیق بررسی اثرات کورکومین در غلظت های مختلف بر سمینال وزیکول موش نر سوری و همچنین بررسی اثرات آپوپتوزی آن بر سمینال وزیکول می باشد. مواد و روشها: 50 سر موش سوری نر NMRI بالغ به طور تصادفی به پنج گروه (هر گروه 10موش) شامل گروه کنترل، گروه شاهد(DMSO) ، گروه های کورکومین50، 100 و200mg/kg تقسیم شدند. کورکومین در غلظت های ذکر شده به مدت ۴ هفته به حیوانات به صورت داخل صفاقی تزریق شد. بعد از تعیین وزن، حیوانات بیهوش شده و عمل خونگیری برای سنجش هورمون تستوسترون صورت گرفت. به منظور مطالعات میکروسکوپی سمینال وزیکول حیوانات در گروه های مورد مطالعه جدا، لام های پارافینی تهیه و به روش هماتوکسیلین – ائوزین رنگ آمیزی شدند. سپس ارتفاع اپیتلیوم سمینال وزیکول ، ضخامت لایه عضلانی در سمینال وزیکول در گروه های مورد مطالعه تعیین و داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS و آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و توکی مورد بررسی قرار گرفتند. سطح معنی داری05/0>P در نظر گرفته شد. جهت مطالعات میکروسکوپی تهیه جهت تشخیص آپوپتوز در سلول هاي اپیتلیوم سمینال وزیکول از کیت TUNELاستفاده شد. یافته ها: طبق نتایج به دست آمده در مورد وزن موش ها بین گروه های کورکومین وکنترل اختلاف معنی داری وجود ندارد. میزان هورمون تستوسترون در گروه های کورکومین افزایش معنی داری داشته است. ضخامت بافت اپیتلیال در گروه های کورکومین 100و200 نسبت به گروه کنترل و DMSO وکورکومین 50 افزایش معنی داری دارد ولی بین گروه کورکومین 200 نسبت کورکومین 100 تفاوت معنی داری وجود ندارد. ضخامت لایه عضلانی تمام گروه های کورکومین نسبت به کنترل تفاوت معنی داری را نشان می دهد. همچنین گروه های کورکومین 100و200 نسبت به گروه 50 افزایش معنی داری دارد. درمورد میزان آپوپتوز در گروه کورکومین 200 نسبت به کورکومین 50، کنترل و DMSO کاهش معنی داری مشاهده شد. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که تجویز کورکومین با غلظت های 100 و200 میلی گرم بر کیلوگرم می تواند با ایجاد تغییرات مورفومتریک وکاهش آپوپتوز بر روی سمینال وزیکول موش نرسوری اثرات مثبتی داشته باشد. کلمات کلیدی: کورکومین، موش نر سوری، سمینال وزیکول، ناباروری، آپوپتوز
| Item Type: | Thesis (Masters) |
|---|---|
| Subjects: | R Medicine > RZ Other systems of medicine |
| Divisions: | University Thesis > Faculty of Medicine |
| Depositing User: | Medicine School Students |
| Date Deposited: | 07 Nov 2022 10:38 |
| Last Modified: | 07 Nov 2022 10:38 |
| URI: | http://eprints.qums.ac.ir/id/eprint/11925 |
Actions (login required)
 |
View Item |
