رجبی مجد, نیلوفر and پاکپور حاجی آقا, امیر (2019) اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر خودیاری بر بهبود بهداشت خواب در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی استان قزوین. Masters thesis, Qazvin University of Medical Sciences,Qazvin,iran.
![[img]](http://eprints.qums.ac.ir/style/images/fileicons/application_pdf.png) |
PDF
Download (193kB) |
Abstract
چکیده زمینه و هدف : از شایعترین مشکلات جهان کنونی خواب ناکافی و اختلالات در مکانیسم خواب و بیداری است. حدود یک سوم بزرگسالان جامعه از بی خوابی رنج می برند و بطور معمول بیخوابی بین 6 تا 10 درصد علل اختلالات خواب را دربر میگیرد. اختلالات خواب در بین شاغلین نیز رایج است و شرایط کاری کیفیت خواب بعضی از شاغلین را تحت تاثیر قرار داده است. تداوم بیخوابی باعث تحمیل بار قابل توجهی هم به افراد (مانند: افسردگی، اختلال عملکرد در طول روز، کاهش کیفیت زندگی) و هم به جامعه (افزایش هزینه های سلامت ، کاهش بهره وری شغلی) میشود. بهداشت خواب انواع متفاوت از شیوه ها و عادت هایی است که برای کیفت خواب در شب و هوشیاری کامل در روز لازم است. تحقیقات نشان داده اند کسانی که بهداشت خواب ضعیف دارند ، ظرفیت خود تنظیمی و متعاقبا عملکرد کاریشان کاهش میابد. با توجه به اهمیت مساله بی خوابی و مشکلات عدیده ای که با این اختلال به بار خواهد آمد و به علت طولانی بودن، هزینه بر بودن سایر روش های درمانی ، پراکندگی بیمارن و فراوانی استفاده از تلفن های همراه هوشمند با بهره گیری از تئوری خودتنظیمی موقت و تکنولوژی مبتنی بر CBT-i و تکنیک های تغییر رفتار (BCT) ، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر خودیاری بر بهبود بهداشت خواب در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی استان قزوین صورت گرفته شده است. روش کار: مطالعه حاضر از نوع مداخله شاهد دار تصادفی (RCT) می باشد. پرسشنامه شاخص شدت بی خوابی(ISI) به منطور غربالگری کارمندان دچار بیخوابی ، کیفیت و بهداشت خواب پایین بازبینی شد و استفاده شد. این پرسشنامه به صورت آنلاین و از طریق کانال های ارتباطی در اختیار کارمندان قرار گرفت. 734 نفر در این تحقیق شرکت نمودند. 412 نفر نمره بیش از 8 کسب نمودند. که از بین ایشان 308 نفر به صورت تخصیص تصادفی یک به یک در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه اولیه جهت ارزیابی کلی مخاطبین را تکمیل نمودند. سپس گروه مداخله اپلیکیشن دریافت نمودند و آموزش خودیاری را در یک پکیج آموزشی که شامل شش هفته میباشد، دریافت نمودند. گروه مداخله و کنترل یک و سه ماه پس از اتمام آموزش، پرسشنامه های مربوطه را به صورت آنلاین، برای ارزیابی تاثیر مداخله، تکمیل نمودند. یافته ها : نتایج نشان داد که گروه مداخله بهبودی بیشتری نسبت به گروه کنترل در مقیاس رفتار بهداشت خواب داشتند.(در پیگیری های یک و سه ماهه (001/0 >P ). نمرات شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ و شاخص اضطراب افسردگی بیمارستانی و سازه های تئوری خودتنظیمی موقت نشاندهنده رابطه معناداری مثبت و تاثیر گذار بودن آموزش رفتار بهداشت خواب بیماران دچار بیخوابی میباشد . میانگین رفتار بهداشت خواب از 9/3± 3/12در گروه کنرل ابتدای مطالعه به 06/3± 0102/ 7 در پیگیری سه ماهه تقلیل یافته است، در حالی که میانگین رفتار بهداشت خواب از 3/4± 6/12 در گروه مداخله ابتدای مطالعه به8/2± 1/14 در پیگیری سه ماهه افزایش یافته است. نتیجه گیری : نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که آموزش مبتنی برتئوری خودتنظیمی موقت و درمان شناختی رفتاری و استفاده از تکنیک های تغییر رفتار بر بهبود رفتار بهداشت خواب بیماران دچار بیخوابی تاثیر مثبت و معنادار داشته و باعث بهبود کیفیت خواب ایشان و همچنین کاهش اضطراب و افسردگی در آنان میشود. و با افزایش روز افزون استفاده از اینترنت و و دسترسی آسان به آن بهتر است برای درمان بیماران دچار بیخوابی از نرم افزار های آموزشی استفاده نمود. کلید واژه ها : بی خوابی، تئوری خودتنظیمی موقت ، بهداشت خواب، درمان شناختی رفتاری، تکنیک های تغییر رفتار
| Item Type: | Thesis (Masters) |
|---|---|
| Subjects: | R Medicine > RA Public aspects of medicine > RA0421 Public health. Hygiene. Preventive Medicine |
| Divisions: | University Thesis > Faculty of Health > Public Health |
| Depositing User: | Health School Students |
| Date Deposited: | 21 Oct 2019 08:49 |
| Last Modified: | 21 Oct 2019 08:49 |
| URI: | http://eprints.qums.ac.ir/id/eprint/9081 |
Actions (login required)
 |
View Item |
